Dhaka jest stolicą Bangladeszu i przemysłowym centrum kraju. Dzień po dniu miliony ludzi wykonują tu najcięższe formy pracy fizycznej – dla dobra miasta i zglobalizowanej ekonomii. Film daje nam wgląd w życie codzienne licznych mężczyzn i kobiet: pracownik, który wraz ze swoimi kolegami produkuje dziennie 18 tysięcy ręcznie robionych cegieł mówi, że czasami czuje się jak maszyna. Kobieta pracuje 12 godzin dziennie z dzieckiem na plecach. Portier uważa, że ludzie są bardziej wydajni niż maszyny – skoro ktoś, kto waży zaledwie 50 kilogramów może unieść ładunek o wadze 120 kilogramów.
O artyście
Alfonso Moral oraz Roser Corella współpracowali przy licznych projektach dokumentalnych dla różnych organizacji, nagrywając w Libanie, Mozambiku, Bangladeszu, Kenii i Senegalu. Łączą pracę wspólną z projektami indywidualnymi, robiąc zdjęcia i reportaże filmowe dla różnych mediów, telewizji i prasy papierowej, w tym dla Catalan TV, „La Vanguardia” czy „Le Monde”. „Człowiek-maszyna” jest ich pierwszym autorskim dokumentem.
