Intymny portret Basi, energicznej kobiety po osiemdziesiątce. Obserwujemy ją jako siostrę, babcię, matkę i aktorkę. W prostych scenach z jej codziennego życia humor spotyka się z nostalgią, gdy nieoczekiwanie poruszane są istotne tematy miłości, starzenia się i śmierci.
Mały guzik, wielkie ego i zamknięty umysł witają 'Supremo' w aż nazbyt przerażającym projekcie.
Portret sportowca amatora, który pragnie zostać mistrzem w boksie tajskim (Muay Thai).
Pewnego ranka marionetkę obudziły drewniane dźwięki, które zdawały się próbować jej powiedzieć coś ważnego.
Po opuszczeniu więzienia Mariusz i jego syn podejmują próbę zaadaptowania się do rzeczywistości, przeplatając trudy codziennego życia z przyzwyczajeniami z więzienia. Wbrew powszechnej opinii ich relacja wypełniona jest miłością i autorefleksją. Wrażliwość bohaterów kontrastuje z bezduszną rzeczywistością, która zostawia bliznę na byłych więźniach, wykluczając ich ze zdrowego funkcjonowania w społeczeństwie.
W tym roku odbyła się 50. edycja Ińskiego Lata Filmowego. Jubileuszowym prezentem jest film dokumentalny wyreżyserowany przez jego wielbicielkę i wieloletnią bywalczynię. Kaha Hoffmann rozmawia z licznymi gośćmi, uczestnikami oraz organizatorami festiwalu. Opowiedziane przez nich historie pokazują, czym było i jest Ińskie Lato Filmowe w ich życiu.
W trakcie realizacji spektaklu wg "Ptaków" Arystofanesa, troje artystów - przyjaciół mierzy się z bolesną prawdą o samych sobie. Ktoś żałuje, że kogoś porzucił. Ktoś uwodzi reżysera spektaklu, bo wyznaje teorię wielomiłości. Ktoś uważa, że wojna nigdy się nie skończyła i nie wolno się poddawać. Ktoś inny twierdzi, że cała sztuka w tym, jak się upada i że trzeba umieć się przewrócić. W międzyczasie, rozgrywa się post-hipsterski melodramat.
Starość dopada każdego i nie ma na nią lekarstwa. Mieszkający w Koszalinie Stanisław i Maria kiedyś byli uosobieniem niezależności. Dziś są w podeszłym wieku i nie radzą sobie z kłopotami dnia codziennego. Zwłaszcza Maria - 83-latka o trudnym charakterze, która notorycznie traci orientację w mieście i gubi dokumenty. Stanisław wzywa na pomoc córkę Ewę. Okiem bliskiej kamery śledzimy przebieg bezpardonowej konfrontacji między Ewą i Marią. Kobiety nie szczędzą sobie cynizmu i wzajemnych oskarżeń. Stanisław zachowuje milczenie; zdaje się być bezsilny. Konflikt kobiet przybiera na sile, gdy Ewa odkrywa wstydliwy problem matki. Angażuje wówczas pomoc z zewnątrz. Film ukazuje, jak ważne jest nazywanie rzeczy po imieniu. Szczególnie na łonie rodziny. Wspólne stawianie czoła trudnym wyzwaniom okazuje się, samo w sobie, niezwykle ważnym narzędziem terapeutyzującym i jednocześnie scalającym więzi rodzinne.
Krótka historia poruszająca problem zaburzeń odżywiania. Kiedy główna bohaterka się zmniejsza, jej alter ego pływające w filiżance rośnie.
Najbardziej brakuje im polsko-niemieckiej komunikacji autobusowej i możliwości nauki języka polskiego w niemieckich szkołach. Ale w niewielkich niemieckich wioskach udało im się stworzyć polsko- niemiecką społeczność skupioną we wspólnych grupach na Facebooku. Co czują Polacy, którzy przeprowadzili się z Polski na niemieckie pogranicze i jak wygląda ich integracja z Niemcami? O tym opowiada impresja filmowa w której z kamerą odwiedzamy kilku Polaków, którzy przeprowadzili się na niemieckie pogranicze.
Wzrok dziki, suknia splugawiona krwią, w rękach nóż i toporek, a po chwili bezduszny morderca zadaje śmierć niewinnym ofiarom. I do tego za pieniądze! Czy tacy właśnie byli dawni rzeźnicy? Bractwo Śpiewacze z Tanowa odtworzyło pieś cechową z XIX wieku, która wiele wyjaśnia. Złap się mocno fotela i zanurz się w przerażająco prawdziwą, ale jakże piękną Pieśń Rzeźnicką. Ballada Rzeźnicka pochodzi ze Śpiewnika dla Przemysłowców Wydawnictwo Nadwiślanin 1895 r. Gniezno.
Film “Wycięci” to opowięść o 3 anarchistach, którzy zostali skazani na karę więzienia po fali ulicznych protestów na Białorusi w 2020 roku. Ludzie z ponad 10 krajów połączyli się w praktycznej solidarności. Punktem wyjścia dla filmu była artystyczna akcja solidarności, podczas której uczestnicy filmu robili zdjęcia i nagrywali filmy przedstawiające trzech anarchistów wyciętych z papieru w lokalnym krajobrazie. Poprzez serię wywiadów z różnymi osobami, widzowie dowiadują się nie tylko o bocharetach, ale także zyskują wgląd w sytuację polityczną na Białorusi.