Młody psychoterapeuta próbuje desperacko odzyskać kontrolę nad życiem po rozpadzie związku i pewnym niefortunnym zdarzeniu, które może doprowadzić do przedwczesnego zakończenia jego obiecującej kariery. Poznawane przez lata techniki terapeutyczne zawodzą, podobnie jak „oczyszczająca umysł” próba ukończenia jednej z tras wspinaczkowych. Dodatkowo głośny remont za ścianą rozsadza wymęczoną myślami głowę, a nowy nietypowy pacjent rozpoczyna ostateczne dzieło zniszczenia psychiki bohatera… „Asekuracja” to niezwykle oryginalna, przepełniona ironicznym humorem mieszanka komedii i dramatu, w której tradycyjne role pytającego i pytanego zostają sprytnie odwrócone.
Zbudowana z polskich wersji piosenek legendarnego zespołu Omega (węgierskiej supergwiazdy rocka) fabularna opowieść o Michale, młodym warszawskim działaczu kultury i grupie jego zwariowanych przyjaciół - wokalistów, którzy próbują utrzymać się na powierzchni w świecie, w którym rządzi tajemnicza Korporacja Handlowa. Występują aktorzy-wokaliści: Aleksandra Duda, Piotr Gawarecki, Zuzanna Grotnik, Liliana Iżyk-Pabisiak, Kornelia Karkoszka, Agnieszka Pawlak, Kacper Połatyński, Laura Przychocka, Ringo Todorovic. Aranżacja utworów: Miłosz Wośko, Jakub Orłowski, zdjęcia: Andrzej Musiał, scenariusz: Przemek Młyńczyk.
Mirosław Tomaszewski nie pracował w PTV Morze od samego początku ale był świadkiem jej zamknięcia. Chciał, by pamięć o tamtych czasach nie przepadła i namówił przyjaciół do opowiedzenia tamtych wydarzeń. 29 sierpnia 1994 roku, po interwencji policji i Państwowej Agencji Radiokomunikacyjnej PTV Morze zaprzestała nadawania. W pierwszym procesie koncesyjnym telewizja nie otrzymała zezwolenia na emisję. Brak koncesji skutkował zamknięciem nadawcy.PTV Morze była pierwszą prywatną telewizją w Szczecinie, a drugą prywatną w Polsce. Działała niespełna trzy lata, ale pokazała, jak wartościowym produktem medialnym jest lokalna, „nasza" telewizja, towarzysząca mieszkańcom i rozwiązująca ich, na pozór, banalne problemy. Fala zmian przełomu lat 80. i 90. minionego wieku niosła za sobą nie tylko przemiany ustrojowe, polityczne, gospodarcze, ale także społeczne. Przestrzeń medialna otworzyła się na wszelkie nowości. Nowe tytuły prasowe, nowe stacje radiowe i nowe stacje telewizyjne. Po roku 1989 wystarczył jeden dokument, zezwolenie urzędowe, by wykorzystać zwalniane przez wojsko kanały do nadawania sygnałów radiowych i telewizyjnych. Ten czas przemian wykorzystało kilku inżynierów i biznesmenów i 31 października 1991 o godzinie 16:30 wystartowała pierwsza prywatna stacja telewizyjna w Szczecinie.
czytaj więcej
Punktem wyjściowym filmu jest postać Marii Sterna – kobiety, która żyła w Szczecinie w czasach PRL-u. Postać jest wektorem do podróży w czas, w którym żyły nasze matki, ciotki i babcie. Maria Sterna zmarła na początku lat dwutysięcznych, pozostawiając po sobie szereg dokumentów medycznych, zdjęć i ubrań w opuszczonym domu popadającym w ruinę. Chęć zrozumienia tego, jaka mogła być Maria i jak funkcjonowało się w Polsce w czasach PRL-u, pozwala widzowi zatopić się w nostalgiczny pejzaż wizualny pełen kobiecych opowieści, które mogą uzmysłowić współczesnym kobietom, jak wyglądało życie, dojrzewanie i kultura w erze przedinternetowej. Film stwarza pole do powstającego dialogu między przeszłością a teraźniejszością, niejako tłumacząc nam nasze matki i ciotki, sugerując, dlaczego są takie jakie są, jak wyglądała kultura, moda, trendy w świecie odciętym od zachodnich mediów, które ówcześnie są tak popularne. Chcąc zrozumieć kobiety powyżej 50. roku życia, należy zatopić się w obrazie lat ich młodości, gdy macierzyństwo, praca i kariera zawodowa wyglądała całkowicie inaczej niż dziś.
Film przedstawia sylwetkę Wojciecha Hawryszuka w oparciu o wywiady z osobami, które go dobrze znały, przyjaźniły się z nim i współpracowały. Są to m.in.: H. Sawka, W. Jabłoński, L. Malinowski – Kabaret Koń Polski, J. Kleyff, E. Wojnowska, K. Wolnik-Sayna, P. Banach, W. Kulpa, M. Kazana, P. Thiele, Z. Jodko, A. Wosik, J. Pobocha. Każda z tych osób opowiada o swoich relacjach, wspólnych przeżyciach, pasjach, dokonuje własnej oceny bohatera oraz opowiada anegdotę, która przybliża jego postać. Nagrania są zrealizowane w miejscach związanych z ich wspólną działalnością takich jak np. ARP, klub Pinokio, domy kultury, Świnoujście-FAMA, D.K. w Międzyzdrojach, Morskie Centrum Nauki itp. W filmie została wykorzystana specjalnie skomponowana muzyka Marka Kazany, z którym bohater bardzo często współpracował. Film jest bardzo bogato ilustrowany filmami i zdjęciami z różnych okresów życia bohatera pochodzącymi z archiwów prywatnych, archiwum FAMA, archiwum TVP Szczecin oraz archiwum MCN.