Film jest 25-minutową impresją poetycką do muzyki Pawła Kornicza, szczecińskiego kompozytora. Mottem jest poszukiwanie dzikiej natury bielika w człowieku. To swego rodzaju odwrócenie tradycyjnej koncepcji postrzegania tego ptaka jako symbolu, w którym widzimy „ludzkie” cechy – męstwo, odwagę, wierność czy władczość. Autorzy filmu, a przede wszystkim aktorzy, odkrywają pieśnią bielika w człowieku zwierzęcą drapieżność, dzikość, instynkt, a także popęd i seksualność. Wyrazem artystycznym jest przede wszystkim taniec. W filmie występuje około 50 aktorów, w naturalnych plenerach zobaczymy między innymi członków Orkiestry Perkusyjnej Gamelan, a także wielu chórzystów.