Produkcja: ES 2014

Jest to intymny portret trzech więźniarek, mający formę tryptyku. Nie potrzebujemy wiedzieć, w którym więzieniu przetrzymywane są te kobiety, kim są, ani jak się nazywają. Po kilku ujęciach i zdawkowych wypowiedziach zdajemy sobie sprawę, jak się czują i, co ważniejsze, dlaczego wybierają milczenie. Obraz ten jest analizą zarówno wewnętrznych światów każdej z osadzonych, jak i ich subiektywnego doświadczania chłodnego świata, który je otacza. Jedyną wolną, otwartą, dostępną dla nich przestrzenią jest niebo, paradoksalnie jednocześnie nieosiągalne i nieskończone. Nawet wybrzmiewający śpiew ptaków zostaje uwięziony między murami zakładu. Natura, bujna i tajemnicza, pozostaje wykluczona za tymi murami.