Produkcja: DE 2014
Jak w wielu przypadkach, również tutaj chodzi raczej o aluzję niż opis. Tyczy się to także przedstawionych osób. Płaskie sylwetki ludzi. Ich głowy ukazane z profilu. Twarze bez wyrazu, formalne gesty. W tle odrobina codzienności: twarda, kanciasta, kamienna architektura, wyrastająca z papki kolorów i błota o odcieniach ochry, brązu i czerni. Pokazanie funkcji perspektywy centralnej. Wyidealizowane przedstawienie tropikalnego raju. O dziwo, nie ma tu żadnego absurdu.