Trzy języki: po lewej stronie ekranu młody mężczyzna siedzący na krześle opowiada, po niemiecku, historię o migracji, którą kobieta siedząca na krześle po prawej stronie ekranu opowiada po angielsku. Lektor opowiada tę samą autobiograficzną historię po słowacku. Technika podzielonego ekranu użyta jest tak, by mężczyzna, kobieta i głos, choć są odizolowani, odnosili się
do siebie nawzajem. W tym opowiadaniu na trzy głosy osobista historia jest odkrywana i powtarzana, przez co staje się uniwersalna. Jednocześnie film mówi o możliwościach i ograniczeniach związanych z przyswojeniem języka i nowej kultury.