Czas dla Konkurencji, obecny w szczecińskiej części programu, prezentuje inne festiwale filmowe. Ich organizatorzy przygotowują wybrane pozycje i przedstawiają charakter imprezy. W Szczecinie gościły już m.in. Międzynarodowy Festiwal Filmów „Żydowskie Motywy”, Ińskie Lato Filmowe, Festiwal Filmowy Kino Niezależne Filmowa Góra, 9. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Eberswalde, oraz jedeną z najważniejszych europejskich imprez z obszaru dokumentu, animacji i krótkich fabuł: Krakowski Festiwal Filmowy.
Samotny wędrowiec dźwiga z wysiłkiem swój ciężar – masywny pień, balast, coś wykluwającego się. Kiedy jego jedyne towarzystwo – mały ptak – zostaje zmaltretowany przez kreaturę, która wyskoczyła z niesionego przezeń ciężaru, nasz bohater musi podjąć decyzję, czyje towarzystwo preferuje na swojej przyszłej drodze. (Odniesienie do tematu „prowincji” przedstawia się w opisie poczucia istnienia, które ukazane jest zarówno poprzez wewnętrzną, jak i zewnętrzną emigrację.)
czytaj więcejZmiany w Albanii zmusiły Loro Shestani do poddania się: jego żona nie żyje, jego córka – która jest na uchodźstwie we Włoszech – zapomniała o swoich korzeniach, nawet morze nie daje już ryb. Loro przekroczył już wiek średni i rozumie, że jego życie jest bezcelowe, nie radzi sobie z nowym światem. Tylko gołębie towarzyszą mu w jego samotności. „Ostatni dzień Loro Shestani” powstał w na podstawie wydarzeń, które miały miejsce gorącego lata w 1994 r. Pewnego popołudnia, oglądając mecz piłki nożnej w ramach Pucharu Świata organizowanego w USA, usłyszałem silną eksplozję w budynku stojącym naprzeciwko. Nadal pamiętam zaledwie kilka szybko przesuwających się klatek krótkiego lotu mężczyzny, który wysadził się w powietrze zanim przeleciał przez swój balkon na czwartym piętrze. Jako czarna plama kontrastowała z czerwonym tłem powstałym z jego własnej krwi.
czytaj więcejKerna cechuje nadmiar pod każdym względem i robi on wrażenie nie tylko przez wzgląd na swoje wymiary. Były aktor Fassbindera jest starzejącą się, nie kryjącą swojego homoseksualizmu divą, jest postacią irytującą i bezkompromisową. Jego silny głos wypełnia każdy pokój, nawet jeśli to tylko skromne nowoczesne mieszkanie na wiedeńskim przedmieściu. Jest na scenie bez przerwy, reżyserów Veronikę Franz i Severina Fialę trzyma krótko na smyczy. Przez cały czas nie pozostawia cienia wątpliwości co do tego, kto tu jest reżyserem. Obraca kamerę i kieruje lustro na nas. Kern jest palcem w ranie, demaskuje nasze podglądactwo i rozkosz czerpaną z obsceniczności. Jednak Franz i Fiala odważnie stawiają mu czoła i rozbrajają go poprzez ujawnienie swoich strategii. Taka walka z cieniem tworzy niezwykły i złożony portret. Prawdą jest, że niewiele dowiadujemy się o człowieku Peterze Kernie, natomiast wiele o artyście, którego gra tak znakomicie, że jest to rola już nieodłączna od jego samego. Jedna z tych rzadkich, magicznych kinowych chwil ma miejsce, gdy Kern przytula się do dłoni kamerzysty. Na myśl przychodzi „Piękna i bestia” – tylko kto jest kim?
czytaj więcej
Wyspę Tiengemeten odebrano niegdyś morzu i uformowano tak, by zapewnić żyzny grunt pod uprawę. W latach dziewięćdziesiątych podjęto decyzję, by pozwolić naturze spełnić swoje kaprysy na tej wyspie. Poczynienie planów, znalezienie zastępczych gospodarstw dla rolników i znalezienie funduszy zajęło 10 lat. W 2006 r. rozpoczęto „przeformowanie” wyspy. Wykopano drogi asfaltowe, by zrobić miejsce dla strumyków, ścięto drzewa i posadzono nowe, usunięto stare groble i stworzono nowe. Digna Sinke śledzi zmiany w krajobrazie na przestrzeni 13 lat, wspominając również zmiany w jej własnym życiu. Znaczącymi tematami filmu są tymczasowość i przejściowość.
czytaj więcej